راهکاری برای حل مشکل انجام ندادن تکالیف دانش آموزان
راهکاری برای حل مشکل انجام ندادن تکالیف دانش آموزان : انجام ندادن تکالیف مشکلی است که اغلب باعث نگرانی و عصبانیت والدین می شود والدین به دنبال راهی برای تشویق فرزند خود به انجام تکالیف هستند، اما یافتن یک رویکرد ثابت تقریباً برای همه دانش آموزان دشوار است زیرا دانش آموزان دارای روحیات، استعدادها و ذهنیت های متفاوتی هستند. علاوه بر این اغلب دلایلی وجود دارد که کودکان تمرین نمی نویسند و یافتن دلیل آن می تواند راه حلی برای این مشکل باشد.
فهرست مطالب این صفحه
چرا برخی از بچه ها از تمرین نوشتن فرار می کنند؟
گاهی اوقات برخی از دانش آموزان از تکالیف فرار می کنند و تنها کاری که والدین می توانند انجام دهند این است که آنها را مجبور به انجام تکالیف کنند، اما برخی از عوامل خارج از کنترل شما هستند و به زور حل نمی شوند.
اگر کودک شما اغلب نمی تواند تکالیف خود را انجام دهد، بهتر است علت را جستجو کنید دانستن ریشه مشکل می تواند به انگیزه کودک شما برای نوشتن تکالیف کمک کند.
همچنین میتوانید با کلیک برروی روش های برنامه ریزی دقیق درسی : چطور موفق باشیم؟ این مقاله را هم بخوانید.
هشت نکته زیر ممکن است به شما در حل این مشکل کمک کند:
اهمیت تکالیف را توضیح دهید
فرزند شما ابتدا باید بداند که چرا تکالیف مهم است تجربه نشان داده است که تکالیف منجر به یادگیری بیشتر می شود، اما والدین و معلمان باید مراقب باشند که حجم تکالیف آنقدر زیاد نباشد که کودک آن را به عنوان تنبیه تلقی کند. به فرزندتان تاکید کنید که تکالیف راهی برای تقویت مفاهیم و تسلط است و بهترین راه برای انجام این کار تکرار و نوشتن است.
برنامه‌ریزی کنید
تکالیف را طوری برنامه ریزی کنید که فرزندتان زمان زیادی را در خانه صرف انجام تکالیف نکند برای تکالیف و ساعات استراحت کودک برنامه ریزی کنید برای بچه های دبستانی در نهایت نیم ساعت برای تمرینات نوشتن وقت بگذارید و بعد از هر نیم ساعت به آنها استراحت بدهید.
زمان و مکان انجام تکالیف را مشخص کنید
توجه داشته باشید که زمان انجام تکالیف از کودکی به کودک دیگر متفاوت است بعضی از بچه ها دوست دارند اول تکالیفشان را بنویسند و در حین نوشتن به هیچ وجه از بچه ها انتقاد نمی کنند.
مثلاً چرا خط را خط زدی چرا به صورت مورب نوشتی، چرا آن را بزرگ یا کوچک می نویسی زیرا این انتقادات باعث ایجاد احساس بد در کودک شود در عوض از آنها بخواهید نوشته های بدشان را شبیه نوشته های خوبشان کنند و آنها را تغییر دهند.
سپس استراحت کنید و برخی دیگر ترجیح می دهند ابتدا استراحت کنند و بخوابند و بعد از ظهر تکالیف خود را انجام دهند. بنابراین برای تقویت شخصیت فرزندتان بهتر است از او بپرسید که آیا ترجیح می دهد تکالیف خود را در چه زمانی، کجا و چگونه انجام دهد.
اما توجه داشته باشید که محل مطالعه دارای شرایطی مانند نور کافی، آرامش و سکوت باشد. آراستگی مناسب؛ بنابراین برخی از مکان های شلوغ مانند آشپزخانه، جلوی تلویزیون، تخت و میز، مکان مناسبی برای انجام تکالیف و پرت کردن حواس کودکان نیستند.
ایراد نگیرید
هنگامی‌که فرزندتان شروع به انجام تکالیف می‌کند کنار او بنشینید و از نوشته‌های خوب آنها تعریف و تمجید کنید؛ به هیچ عنوان از کودکان در حین نوشتن ایراد نگیرید که مثلاً چرا از خط زدی بیرون، چرا کج نوشتی، چرا درشت یا ریز می‌نویسی، چرا که این ایرادگیری‌ها حس بدی را در کودک ایجاد می‌کند. در عوض از آنها بخواهید که نوشته‌های بدش را مانند نوشته‌های خوبش کند و آنها را تغییر دهد.
فرزندتان را تشویق کنید
به فرزندتان برای تکالیف تکمیل شده امتیاز دهید و برای تکالیف ناقص امتیاز کسر کنید به فرزندتان بگویید که اگر بیشترین امتیاز را به دست آورد به او پاداش‌هایی مثل بازی با پلی‌استیشن، بازی فوتبال، دیدن فیلم موردعلاقه و… می‌دهید.
ابتدا تکالیف سخت را انجام دهید
به کودک خود بیاموزید که حجم تکالیف را بررسی کند و ابتدا درسی را انجام دهد که برای او سخت تر است زیرا قدرت ذهنی در ابتدای کار باعث می شود تکالیف سریعتر و قدرت یادگیری بیشتر شود.
فرزندان خود را به خود وابسته نکنید
وظیفه معلم در مدرسه پیگیری درس و تکالیف و وظیفه اولیا نظارت است. بنابراین اینکه برخی از والدین مدام به فرزند خود یادآوری می کنند که تکلیف بنویسد یا حتی گاهی به جای فرزند تکلیف انجام دهد، باعث ایجاد پیوند بین کودک و والدین می شود; در این صورت کودک دیگر به انجام تکالیف خود اهمیتی نمی دهد و منتظر می ماند تا مادر یا پدر به او یادآوری کنند و برای انجام تکالیف در کنار او بنشینند.
در حالی که تنها یادآوری فرزندان برای انجام تکالیف کافی است و حتی اگر فرزندتان با وجود تذکر شما تکالیف خود را ننوشت هرگز او را مجبور به انجام تکالیف نکنید در نهایت این موضوع را با معلم فرزندتان در میان بگذارید و با او هماهنگ کنید تا بتواند تکالیف فرزندتان را دنبال کند.
برای مهمانی ها از قبل برنامه ریزی کنید
مهمانی ها را در طول سال تحصیلی به تعطیلات آخر هفته موکول کنید تا هم بچه ها بتوانند به تکالیف خود رسیدگی کنند و هم اوقات فراغت را با خانواده بگذرانند.
عوامل متعددی وجود دارد که باعث می شود کودک تمایلی به مطالعه نداشته باشد:
1. عدم تشویق مادی و قناعت به تشویق کلامی: تشویق مادی و روانی در علاقه مندی کودکان به مطالعه مؤثر است و باعث پیشرفت تحصیلی آنها می شود.
2. تنبیه اجبار دانش آموزان به مطالعه در حین انجام این کار باعث می شود که به تدریج علاقه فرزندانشان به مطالعه از بین برود.
3. ضعف هایی که دانش آموزان در سال های گذشته داشته اند. یعنی به دلیل ناآشنایی با پیش نیازها، مطالب آن را متوجه نمی شوند و طبیعی است که عدم درک مطالب در سال جاری، باعث بی رغبتی به مطالعه می شود.
4. جالب و جاذب نبودن کتاب های درسی و حجم زیاد آنها: اگر کتاب درسی جذابیت کافی نداشته باشد یا خطوط، طرح ها و تصاویر جالب در آن رعایت نشود، رغبت و انگیزه کمتری برای مطالعه در دانش آموزان ایجاد می کند حجم زیاد کتاب های درسی نیز منجر به خستگی می شود.
5. برنامه درسی را به طور منظم بخوانید
عدم استراحت مداوم و مطالعه باعث خستگی و کسالت از مطالعه و ایجاد احساس تنفر نسبت به مطالعه می شود.
برخورد صحیح با کودکانی که علاقه ای به درس ندارند
6. وجود اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی، تحرک زیاد، عدم اعتماد به نفس، وسواس فکری و سایر اختلالات از این قبیل می تواند باعث عدم تمایل کافی برای مطالعه در فرد شود درمان چنین اختلالاتی می تواند علاقه فرد را به مطالعه افزایش دهد.
7. نداشتن مهارت کافی در خواندن و ناآشنایی با مهارت خواندن منجر به عدم علاقه به مطالعه می شود.
8. فقدان ارزشیابی صحیح در مدرسه: اگر دانش آموزی احساس کند که نمره امتحانی که برای آن زحمت کشیده است کم و بیش با دانش آموزی که تلاش کمتری کرده یکسان است، ممکن است امتیاز بدهد. تلاش کافی برای مطالعه کردن
9. وجود مشکلات خانوادگی، طلاق، ازدحام خانواده، فقر، بیکاری پدر، افراد خانواده مبتلا به بیماری های صعب العلاج و عواملی از این قبیل می تواند باعث بی رغبتی فرزندان به تحصیل شود.
10. مشکلات مدرسه: تلاش ناکافی معلمان در مدرسه، تدریس ضعیف، دادن تکالیف سنگین به دانش آموزان، فقدان یا عدم ارتباط عاطفی معلم و دانش آموزان، انگیزه کم در معلمان، عدم نوآوری در روش های تدریس و عدم استفاده از ابزار کمک آموزشی نیز می تواند دلیل بی علاقگی به درس باشد.
سخن پایانی»
امیدواریم این مقاله مورد پسند شما قرار گرفته باشد نظر شما چیست ایا با نکاتی که گفتیم موافق بودید؟ راه حل شما بعنوان یک والدین یا حتی دبیر چیست؟ برای ما در پایین همین پست در قسمت ارسال نظر کامنت کنید.
